مون سن میشل یک جزیره جزر ومدی در شمال فرانسه در منطقه نـورمانـدی است که از جالب توجه ترین اماکن توریستی فرانسه محسوب می شود

این جزیره که خودش 98 متر بالاتر از سطح دریاست در حال حاضر 44 نفر جمعیت دارد که البته در بهترین حالتش در 1854 هزارو صد و هشتاد و دو نفر جمعیت داشته.
ترکیب ساختاری شهر نمونه ای جامعه فئودالى است که آن را ساخته است.بر بالا خدا،در پایین تر صومعه،در زیر این ها سالن بزرگ،پس از آن فروشگاه ها و خانه ها و در خارج از دیوارها، مسکن ماهیگیران و کشاورزان است.
این بنا که سالی سه میلیون نفر بیننده دارد در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار دارد.

مون سن میشل به خاطر چشم انـداز جزیره ای خود و کیفیت ساختمانی بنـاها و تداوم تاریخی اش از عجایب فرانسه به شمار می آید.این معبد که در قدیم محل عبادت سلت ها بود،در قرن هشتم میلادی به قلمرو مسیحیت پیوست.

نخست نماز خانه ای در آن به "میشل" فرشته مقرب وقف شد و خوشبختانه صومعه ای که بعد ها جانشین آن گشت،در سایه استحکامات اطراف آن توانست آزادانه گسترش یابد.در دوره گوتیک شهرت مذهبی معبدمیشل به اوج خود رسید وهجوم زائـران به این نقطه چنان گسترش پیدا کرد که کشیشان را مجبور ساخت تا بی وقفه به ساخت بناهای بلند تر و وسیع تر که به وسیله جرز های محکم نگهداری می شدند،بپردازند بدین ترتیب یکی از عجایب جهان که عبارت از مجموعه ای از بنـاها به بلندی 1211 تا 1228 متری زمین است،به وجود آمد.

این مجموعه شامل 5 تالار بزرگ است که در دو ردیف روی هم قرار دارند و بر بالای آن صومعه بسیار جالبی ساخته شده که گویی میان آسمان و در یا معلق است.از آن زمان به بعد این معبد دچار سرنوشت فلاکت باری شده است.پس از خرابی نسبی کلیسا و تبدیل صومعه به زنـدان،این تغییر کارکرد به ویـرانی کامل آن انجامید.ولی تعمیرات متوالی آن از صد سال پیش، عظمت اولیه این کلیسا را به آن باز گردانید. 

امروزه این بنا نه تنها همه ساله جهانگردان بی شماری را به خود جلب می کند،بلکه محل عبادت هم به شمار می آید.به مناسبت برپایی مراسم جشن هزار ساله ساختمان آن تعدادی از کشیشان فرقه سن - بنوا موفق شدند که مجددا در آن مستقر شوند.

قسمتی ازمون سن میشل در اوایل قرن نوزدهم به زندان تبدیل شد که با تلاش افرادی چون ویکتور هوگو در 1863 زنـدان تعطیل و به بنـای تاریخی صرف تبدیل شد.

در سال 1979 هم یونسکو آن را به عنوان میـراث جهانی وارد فهرست کرد.